Mijn naam is Yvonne en ik woon officieel sinds oktober 2024 op LaVieTara. In oktober 2023 kwam ik hier voor het eerst als vrijwilliger werken. Daarvóór kende ik het alleen van
de verhalen van een vriendin, die er vaker was geweest. Zij kwam met het idee om er samen vrijwilligerswerk te gaan doen.
Toen we in oktober 2023 de oprijlaan op reden zakte mijn mond open: dit is ‘mijn thuis’. Een jaar of tien geleden heb ik een gedetailleerd beeld gezien van mijn toekomstige huis, als een visioen. Het gebouw had rode luiken en een soort torens aan weerszijden. Een ingang in het midden die bijna rechtstreeks naar de keuken leidde. En aan de achterkant een bos. Aan de voorkant lag een groot terras met lange tafels en parasols. De zon scheen, er was vrolijkheid, eten en drinken. Ik herkende dit alles in LaVieTara.
Ik voelde onmiddellijk een diepe verbinding met de grond en het gebouw. Het was alsof ik erin klikte. Bovendien had ik een goede klik met eigenaar Erik, met wie het fijn is om samen te werken. Zo ging het balletje rollen. Ik ben daarna vaker teruggekomen voor langere tijd en afgelopen jaar heb ik huis en haard in Nederland opgegeven om hier te komen wonen.
Inmiddels mag ik mijzelf beheerder en kok noemen van LaVieTara. We organiseren samen met vrienden en vrijwilligers allerlei projecten. We upgraden de kamers, leggen een boomgaard en moestuinen aan, bakken ons eigen brood, en gebruiken groenten uit eigen tuin om in te leggen en mee te koken, en doen nog veel meer,
Voorlopig ben ik hier dus nog wel even! Ik hoop je te ontmoeten op LaVieTara